Indexbeleggers behoren tot de 11% beste beleggers!

apr 14, 2014

Menig (professionele) belegger gebruikt historische rendementen bij het selecteren van een beleggingsfonds. Een groot probleem dat gepaard gaat bij het gebruik van historische fondsrendementen is dat de rendementen van veel fondsen niet wordt meegenomen in de berekening van de gerealiseerde rendementen. Dit wordt veroorzaakt door het feit dat veel beleggingsfondsen, vaak ten gevolge van een slecht rendement, de deuren sluit of op gaat in een ander beleggingsfonds. Dit effect wordt ‘survivorship bias’ genoemd.
Dit effect zorgt ervoor dat de getoonde rendementen van beleggingsfondsen hoger is dan de werkelijk gerealiseerde rendementen. De rendementen van de gesloten of gefuseerde beleggingsfondsen worden namelijk buiten beschouwing gelaten.

De beleggersindustrie houdt echter niet van slecht presterende beleggingsfondsen. Daarom worden juist deze fondsen gesloten of samengevoegd met een beter presterend beleggingsfonds. Het stelt hen in staat om het vermogen van beleggers te houden en de slechte prestaties van hun beleggingsfondsen te maskeren.
Morningstar publiceerde een artikel dat dieper op dit fenomeen ingaat. De schrijver Michael Rawson schrijft dat het gemiddeld rendement van alle beleggingsfondsen die in de Morningstar-categorie ‘gemengd groot’ beleggen over de afgelopen 20 jaar (einde maart 2014) 8,9% bedraagt. Het gemiddeld rendement van een S&P-ETF bedraagt over dezelfde periode 9,4%.

Een belegger die deze data ziet, zou de conclusie kunnen trekken dat alle beleggingsfondsen tezamen slechts 0,5% per jaar achterbleef bij het rendement van een ETF.
Maar het verhaal stopt niet hier. Morningstar legt uit dat veel beleggingsfondsen momenteel weliswaar in de Morningstar-categorie ‘gemengd groot’ vallen maar twintig jaar geleden onder een andere categorie vielen. Deze bias wordt ‘look-ahead’-bias genoemd. Deze bias ontstaat dus wanneer een beleggingsfonds gedurende een de periode haar beleggingsbeleid wijzigt maar dat aan het begin van de meetperiode die niet bekend is. Een belegger die twintig jaar geleden een keuze moest maken uit al die beleggingsfondsen moest dus kiezen uit een totaal andere lijst beleggingsfonds als de lijst die we momenteel zien.

Echter, dankzij het ‘survivorship bias’-effect wordt het rendement van de beleggingsfondsen die aan het begin van de periode wel bestonden maar in de tussenliggende periode de poorten sloten niet meegeteld. Corrigeren we het rendement van alle beleggingsfondsen dan daalt het gemiddeld rendement van alle beleggingsfondsen tot 8,1%. Als we een ranglijst zouden maken van alle beleggingsfondsen dat stijgt de ETF met stip naar de top 11% beste beleggingsfondsen. Voor een indexbelegger betekent dit dat zijn belegging, gemeten over een periode van twintig jaar, tot de 11% beste beleggingsfondsen behoort en dus 89% van alle andere beleggingsfondsen achter zich laat!

Morningstar heeft echter ook gekeken naar de kans dat een beleggingsfonds haar activiteiten beëindigd. Morningstar concludeert dat, weer gemeten over een periode van twintig jaar, slechts 34% van alle actief beheerde beleggingsfondsen tegen 55% van passief beheerde beleggingsfondsen. Beleggers straffen dus blijkbaar slecht presterende beleggingsfondsen door over te stappen naar andere beleggingsfondsen.

Een belegger kan met deze kennis de mooie marketingverhalen van fondsenhuizen gemakkelijker doorprikken. Fondsenhuizen leggen namelijk de focus op hun best presterende beleggingsfondsen en zorgen ervoor dat de slecht presterende beleggingsfondsen uit het zicht worden gehouden of ‘vergeten’ te melden dat een groot gedeelte van de beleggingsfondsen niet eens meer bestaat.

Jan de Vries

Jan is founding partner van EBI Capital. Binnen EBI Capital is Jan verantwoordelijk voor de wetenschappelijk onderbouwde beleggingsfilosofie.

jan@ebicapital.nl
06 – 46 44 51 48

Heb je vragen of wil je reageren op dit artikel? Schroom niet om contact met ons op te nemen!