Actieve beleggers verliezen!
EFH is een prachtige hypothese die helaas maar door weinig mensen wordt omarmd. Integendeel, de meeste beleggingsadviseurs adviseren actief beheerde beleggingsfondsen. Beleggers die het zelf doen proberen op een actieve manier hun beleggingsportefeuille te beheren. Pas na vele jaren teleurgestelling gooien beleggers de handdoek in de ring en stappen ze over naar EFH.
EFH moet niet worden verward met EMH – de efficiënte markt hypothese. Eugene Fama bedacht de term “efficiënte markt” in zijn proefschrift uit 1960. EMH theoretici zijn van mening dat de huidige koersen alle beschikbare informatie bevat en dat het onmogelijk is om structureel van mogelijke prijsefficienties gebruik te maken. Dit idee is ook belangrijk in EFH, maar is het niet het grootste belang.
Het bewijs van EMH wordt vooral duidelijk zichtbaar in de databases waarin de fondsrendementen worden opgeslagen. Fondsbeheerders als groep presteren slechter dan passieve marktindices in elke activaklasse. Zie de recente 2011 S & P SPIVA Scorecard voor het bewijs.
Actieve beleggers als groep zijn verliezers. Het is belangrijk om te melden dat het volgen van de EFH- of EMH-hypothese niet betekent dat er nimmer een actief beheerde beleggingsfonds zal zijn dat de markt weet te verslaan. Integendeel, veel fondsen verslaan hun benchmarks per jaar. De S & P SPIVA Scorecard laat zien dat over een periode van vijf jaar ongeveer 25 procent van de overlevende aandelenfondsen en 15 procent van de obligatiefondsen de markt weet te verslaan. Dat is ongeveer wat je zou mogen verwachten op basis van een normale verdeling. Het is dan ook een kwestie van geluk.
De S & P SPIVA rapport is vrij duidelijk. “Er is geen consistente fondsen terug te vinden in de cijfers. Het enige consistente dat we hebben waargenomen in de vijf-jaars periode is dat een meerderheid van de actieve aandelen-en obligatiefondsen achterblijven”.
In de wetenschappelijke litaratuur is op ruime schaal hierover gedocumenteerd.
- Veel fondsen sluiten hun deuren. Uit de S & P gegevens blijkt dat 25 procent van de aandelenfondsen en 15 procent van de obligatiefondsen over een periode van vijf jaar niet meer bestaan, meestal is dit een gevolg van slechte prestaties.
- Vergoedingen voor actief beheer hebben een sterke negatieve invloed op de prestaties. Iedere extra procent in kosten legt de lat voor de fondsbeheerder steeds hoger.
- De meeste fondsbeheerders hebben niet de vaardigheid of de toegang tot die superieure informatie die nodig is om consequent de winnende beleggingen te selecteren.
- Fondsbeheerders hebben de neiging tot stijldrift. Ongeveer de helft van de overlevende aandelenfondsen veranderen tijdens de periode van vijf jaar van beleggingsstijl.
- Goed presterende fondsen trekken veel geld aan. dit leidt vaak tot underperformance. Het is niet voor niets dat de melding “behaalde resultaten vormen geen indicatie voor de toekomst” verplicht is.
De rendementen van beleggingsfondsen hebben de geloofwaardigheid aan de kant van EMH theoretici. Echter, het is niet overtuigend. Het winnen van fondsbeheerders zullen altijd beweren dat ze hebben vaardigheid, zelfs wanneer het is bekend dat de meeste outperformance is te danken aan willekeur.
Het allerbelangrijkste is natuurlijk de uiteindelijke beleggingsresultaten. De meeste beleggers hebben, als het goed is, hun vermogen gespreid over diverse beleggingscategorieën. EFH omvat alleen indexfondsen om deze spreiding te verkrijgen. Op deze manier worden de valkuilen van actief beheer vermeden en heeft de belegger de hoogste kans op succes. Dat is de essentie van EFH.
Tests die zijn uitgevoerd door Martin en Roth en Ferri laten zien dat een portefeuille van goedkope indexfondsen of exchange-traded funds (ETF’s) een extreem hoge waarschijnlijkheid heeft dat er een beter resultaat wordt behaald dan een vergelijkbare portefeuille van actief beheerde beleggingsfondsen. Hoe meer indexfondsen in een beleggingsportefeuille – en hoe langer de periode dat deze fondsen worden aangehouden – hoe hoger de kans dat de portefeuille beter presteren dan een beleggingsportefeuille met dezelfde allocatie en die is ingericht door middel van dure actief beheerde beleggingsfondsen.
Het bewijs voor EFH is heel eenvoudig. Door het gebruik van de resultaten van actief beheerde fondsen, kunnen simulaties worden gedaan om tienduizenden hypothetische portefeuilles te creëren. Deze portefeuilles zijn vervolgens vergeleken met het rendement van beleggingsportefeuille die bestaat uit indexfondsen, De resultaten van deze onderzoeken zijn zo overduidelijk dat het onbegrijpelijk is dat beleggers nog gebruik maken van actief beheerde beleggingsfondsen.
De tabel laat zien wat de kans is dat een beleggingsportefeuille die is opgebouwd met behulp van actief beheerde beleggingsfondsen beter presteert dan een beleggingsportefeuille die is opgebouwd met behulp van indexfondsen. Zo kunt u zien dat als de portefeuille is opgebouwd uit vijf fondsen de kans 8% bedraagt dat een beleggingsportefeuille die met behulp van actief beheerde beleggingsfondsen is ingericht een vergelijkbare portefeuille verslaat die is ingericht met behulp van indexfondsen.
Verslaan indexfondsen alle actief beheerde portefeuilles? Nee, en dat is niet het punt van EFH. Er zullen strategieën zijn die beter presteren, maar naarmate de tijd verstrijkt worden het er steeds minder. Daarnaast is het selecteren van de winnende combinatie van actief beheerde beleggingsfondsen gewoon een kwestie van geluk in plaats van vaardigheid. Waarom zou u dit risico met uw geld nemen?
De boodschap is duidelijk. Een verstandige belegger gebruikt indexfondsen voor zijn beleggingsportefeuile.
Jan de Vries
Jan is founding partner van EBI Capital. Binnen EBI Capital is Jan verantwoordelijk voor de wetenschappelijk onderbouwde beleggingsfilosofie.
jan@ebicapital.nl
06 – 46 44 51 48
Heb je vragen of wil je reageren op dit artikel? Schroom niet om contact met ons op te nemen!