Twee dominante verhalen voor aandelenbeleggers sinds 2008
Als we terugkijken op de afgelopen zeventien kalenderjaren (2008–2024), springen er voor aandelenbeleggers twee dominante trends uit.
Ten eerste: Amerikaanse aandelen hebben het structureel beter gedaan dan internationale aandelen. De S&P 500 Index – de brede graadmeter voor Amerikaanse beursgenoteerde ondernemingen – behaalde een gemiddeld jaarlijks rendement van 10,7%. Ter vergelijking: internationale ontwikkelde markten, gemeten via de MSCI EAFE Index, kwamen uit op 3,3% per jaar. Opkomende markten (MSCI Emerging Markets Index) bleven daar met 1,9% zelfs nog verder bij achter.
Ten tweede: groeiaandelen hebben waardeaandelen ver achter zich gelaten. De Russell 3000 Growth Index – gericht op snelgroeiende bedrijven – behaalde een gemiddeld rendement van 13,0% per jaar. De Russell 3000 Value Index bleef steken op 7,6% per jaar.
Zoals de grafiek van First Trust hieronder laat zien, is een belangrijk deel van die outperformance te verklaren door de waardering: groeiaandelen zijn steeds duurder geworden, terwijl waardeaandelen juist goedkoper zijn gebleven ten opzichte van hun boekwaarde. De zogenoemde waarderingskloof tussen waarde en groei is daardoor aanzienlijk toegenomen.
Bron: Bloomberg & Capital IQ. De maandelijkse gegevens zijn berekend over de periode van 31 januari 2000 tot en met 31 december 2024. De waardefactor bestaat uit de 30% goedkoopst gewaardeerde aandelen binnen een universum van de 1.000 grootste Amerikaanse aandelen, waarbij elk aandeel ten minste een gemiddelde dagelijkse handelsomzet heeft van $1 miljoen over de afgelopen drie maanden en twaalf maanden handelsgeschiedenis. Waardering wordt bepaald op basis van de laagste koers-boekwaardeverhouding.
Een andere manier om naar relatieve waarderingen te kijken is het vergelijken van de huidige, op de toekomst gerichte koers-winstverhoudingen (P/E-ratio’s). Ook hier zien we dat groeiaandelen tegen historisch zeer hoge waarderingen worden verhandeld, terwijl waardeaandelen ongeveer op hun gemiddelde waarderingsniveau van de afgelopen 25 jaar zitten. De spreiding tussen beide waarderingen is dus verder toegenomen.
Bron: Capital IQ. De maandelijkse data zijn berekend over de periode van 29 december 2000 tot en met 31 december 2024. Het universum bestaat uit de 1.000 grootste Amerikaanse ondernemingen met een gemiddelde dagelijkse handelsomzet van minimaal $1 miljoen over de afgelopen drie maanden én twaalf maanden handelsgeschiedenis. Voor de analyse is gebruikgemaakt van de mediane voorwaartse koers-winstverhouding (forward P/E) op maandbasis voor zowel de pure groeiaandelen als de pure waardeaandelen. Alleen bedrijven met een positieve winst zijn meegenomen. “Pure growth” betreft de 30% aandelen met de hoogste koers-boekwaardeverhoudingen; “pure value” de 30% met de laagste.
Waardering doet ertoe – zeker op lange termijn
Een andere manier om te kijken naar het verschil tussen groeiaandelen en waardeaandelen is via de forward koers-winstverhouding (P/E-ratio). Ook hier zien we hetzelfde patroon terug: groeiaandelen worden verhandeld tegen historisch hoge waarderingen, terwijl waardeaandelen juist rond hun langjarig gemiddelde van de afgelopen 25 jaar noteren. De waarderingskloof tussen beide stijlen is dus verder opgelopen.
Wat betekent dit voor jou als belegger?
Hoewel waarderingen weinig zeggen over de rendementen op korte termijn – bijvoorbeeld de komende 12 maanden – zijn ze historisch gezien de beste voorspeller van het verwachte rendement op lange termijn. En dat geldt zowel voor het verschil tussen Amerikaanse en internationale aandelen, als voor het verschil tussen waarde- en groeiaandelen.
Concreet: omdat Amerikaanse aandelen historisch gezien duur zijn ten opzichte van internationale aandelen, is de kans groot dat internationale markten op termijn een beter rendement opleveren. En omdat waardeaandelen nu relatief goedkoop zijn vergeleken met groeiaandelen, ligt er opnieuw een kans op een zogenoemde value premium – een extra rendement voor beleggers die gespreid blijven beleggen in relatief laaggeprijsde bedrijven.
Een les uit het verleden
De laatste keer dat het verschil in waardering tussen waarde- en groeiaandelen zó groot was, was rond de eeuwwisseling, ten tijde van het uiteenspatten van de internetzeepbel. Destijds herstelde de markt zich door terug te keren naar het historische gemiddelde, en dat resulteerde in een spectaculaire outperformance van waardeaandelen.
Tussen 2000 en 2004 presteerde de Russell 3000 Value Index maar liefst 15% per jaar beter dan de Russell 3000 Growth Index. Over vijf jaar gemeten leidde dit tot een cumulatief rendementsverschil van ruim 93% (-19,4% voor groei versus +73,9% voor waarde).
Onze aanpak
Als vermogensbeheerder laten wij ons niet leiden door recency bias – de neiging om te denken dat wat recent is gebeurd, zich zal blijven herhalen. Die denkfout zorgt er vaak voor dat beleggers juist kopen wat populair is (en duur) en verkopen wat achtergebleven is (en goedkoop). Oftewel: hoog kopen en laag verkopen. Dat is geen strategie voor succes – en toch is het precies wat de gemiddelde belegger geneigd is te doen.
Wij kiezen voor een andere aanpak: rationeel, wetenschappelijk onderbouwd en gespreid beleggen op basis van waardering, risico en rendement. Door gespreid te blijven beleggen én oog te houden voor waarderingen, kantelen we de kans op langetermijnsucces structureel in jouw voordeel.
Jan de Vries
Jan is founding partner van EBI Capital. Binnen EBI Capital is Jan verantwoordelijk voor de wetenschappelijk onderbouwde beleggingsfilosofie.
jan@ebicapital.nl
06 – 46 44 51 48
Heb je vragen of wil je reageren op dit artikel? Schroom niet om contact met ons op te nemen!